|
||
Start » Werkgroepen » Landschapsbeheer » Verslag 2021-2022 | ||
Landschapsbeheer | 2000 » 2001 » 2002 » 2003 » 2004 » 2005 » 2006 » 2007 » 2008 » 2009 » 2010 » 2011 » 2012 » 2013 » 2014 » 2015 » 2016 » 2017 » 2019 » 2020 » 2021 » 2022 » 2023-2024 |
Als dat niet zo is, is er iets mis gegaan. Informeer de webmaster a.u.b. |
2021-2022 - LandverschuivingenLangzamerhand weer terug naar normaal, na die gekke Coronatijden. Wat smachtten we daar allemaal naar, en wat fijn dat het allemaal weer wat gewoner geworden is, ook voor de knotters, die elkaar zo lang hebben moeten missen. De foto's in dit verslag zijn gemaakt door. |
|
Beschoeien oeversIn het voorjaar en deel van de zomer 2021 was het nog volop Corona |
KrentenbollenbankjeOp een warme zomerochtend in juni vervingen we één van de oude zelfgemaakte bankjes op de kade, die door houtrot was omgevallen, door een fabrieksexemplaar dat eerder in De Wilck heeft gestaan. Op een kaart van de Kruiskade van een wandelclub wordt dit bankje aangeduid als het krentenbollenbankje. Mooie naam om te behouden, ook voor de nieuwe bank! Het andere bankje heeft voor zover mij bekend nog geen naam. |
Bramen, bramen, bramenIn de zomer werd op vrijdagen en op een paar ingelaste zaterdagen volop doorgewerkt aan het verwijderen van bramen in het perceel langs het pad naar de Carol Honsbeekbrug. Daar werden de door ons een paar jaar geleden geplante jonge struiken en bomen door de ondoordringbare bramenmassa steeds verder onderdrukt. Vele jonge struikjes overleefden dit niet. Onder de inspirerende aanvoering van werd het Bomen- en StruikenBevrijdingsFront in stelling gebracht. Steeds meer nog levende boompjes en struikjes werden weer zichtbaar. Tegen het eind van het zomerseizoen kregen de strijders hulp vanmet de bosmaaier. Op die gedeelten van bospercelen waarop de bomen en struiken ver genoeg uit elkaar stonden om er tussendoor te maaien, werden de bramen machinaal te lijf gegaan. |
Even afstemmen met SBBDe provincie heeft het kapbeleid aangepast. Grotere aaneengesloten oppervlakten bos mogen pas na aanmelding in dat jaar gekapt worden en vervolgens moeten die percelen dan snel weer worden herplant. Staatsbosbeheer heeft aan de provincie doorgegeven dat dit knotjaar twee essenpercelen werden gekapt, het tweede en het vierde perceel vanaf de N11. Meteen na het broedseizoen begonnen de knotters met de aanpak van het resterende deel van perceel twee. Voor het tweede jaar worden de stammen ter plaatse in blokken gezaagd, die daarna alleen nog gekloofd hoeven te worden. |
Machines en menskrachtDick als vaste chauffeur van het kleine trekkertje werden de blokken meteen na het zagen naar het erf vervoerd, waar de meeste meteen door de kloofmachine verder werden verwerkt., en Ruud waren daar de vaste klovers. Geregeld kwam, onze gastheer, een handje helpen. Voor hem geen machine, alles gebeurt nog lekker met de bijl. Kloven met één hand, het blijft een spectaculair gezicht. |
|
De opperknotter op het vijfde treetjeHet laddertje naar de top heeft vijf treetjes.heeft ze nu allemaal genomen en is daarmee volleerd opperknotter. Ook dit jaar was hij weer bijna dagelijks op de Kruiskade te vinden. Wat een werklust! Dank voor alle goede zorgen die je ook dit knotjaar weer voor de knotters op je hebt genomen, Bert. |
De ooievaarspaalDe afgelopen paar jaar zijn er wel jongen geboren op de ooievaarspaal, maar die werden niet groot. Dat is wel eens eerder gebeurd, en toen bleek de nestkom zo dicht te zitten met takjes, bladeren en uitwerpselen, dat er water in bleef staan en de jongen daardoor zijn verdronken of van de kou gestorven. Om de nestkom te controleren moet de ooievaarspaal gemakkelijker naar beneden gelaten (gestreken) kunnen worden. Daarvoor werd een plannetje ontworpen, een knikmechanisme. Eind van de zomer werd de paal met behulp van menskracht en twee Tirfors gestreken. Een gevaarlijk werkje, want de zware paal is bij het strijken nauwelijks te houden. Dat moet met het nieuwe mechanisme veel beter gaan. Enige weken daarna werd de voet van de paal afgezaagd. Daarbij werd er meteen twee meter van de paal afgehaald (hij was wel erg hoog en daardoor zwaar). Vervolgens werd het nest gedemonteerd; de onderdelen werden afgevoerd naar het erf. was al eerder gevraagd om het knikmechanisme te fabriceren en te monteren. Dat werd een heel bouwwerk. Hoe zouden we de paal ooit weer terugkrijgen op het eiland? Hoe dat ging, en het resultaat, heeft u kunnen lezen in een eerder verslag over het Ooievaarsnest. |
De alliantie met de knotters van het Zaans RietveldIn de zomer meldde Staatsbosbeheer dat er een nieuwe opperknotter voor het Zaans Rietveld is gevonden. Die nieuwe baas wil proberen zijn eigen groep op te bouwen. Onze steun wordt afgebouwd en zal zich meer gaan beperken tot administratieve ondersteuning en –indien nodig- gereedschapsuitleen. |
Nieuwe aanplantDe bospercelen die dit jaar gekapt mochten worden, werden zoals gezegd binnen het seizoen van essen ontdaan. Maar waar gekapt wordt, moet ook worden aangeplant. In februari 2022 kwam het nieuwe plantgoed aan. Er werden maar liefst 1275 erg kleine boompjes bezorgd, veel eiken en daarnaast elzen, berken en haagbeuken. Eigenlijk wat betreft het aantal te veel van het goede, gezien de omvang van de te beplanten bospercelen. Nu moesten we de boompjes toch weer dichter op elkaar planten dan wenselijk is. Door de korte afstand is verwijderen van bramen met de bosmaaier niet te doen, en komt het toch weer op handwerk aan. Jammer ook dat het assortiment zo weinig gevarieerd was; wij hadden om wat andere soorten gevraagd. Het feit dat de boompjes nog zo klein zijn, betekent ook dat we weer extra veel werk aan het beteugelen van de bramenopslag zullen hebben. De knotters hadden het plantwerk op twee percelen kort daarvoor al voorbereid door plantgaten te graven, zodat een deel van de jonge bomen meteen de grond in kon. Eind februari en begin maart 2022 werd de klus geklaard. Twee bospercelen werden volledig door ons ingeplant, met een derde werd een begin gemaakt, en op één perceel, waar nogal wat door een aannemer in opdracht van SBB gepote beplanting niet was aangeslagen, werd er bijgeplant. |
||
DiversiteitHet was een kwakkelwinter (meer een verlengde herfst) met veel regen. Tegen het eind van februari 2022 raasden er kort achter elkaar drie stormen over ons land: Dudley, Eunice en Franklin. Die richtten in onze bospercelen de nodige stormschade aan. Op zich niet zo erg, want dood hout dat mag blijven liggen, zorgt voor extra biodiversiteit in de bospercelen. Maar op sommige plekken kan het gevaarlijk zijn voor wandelaars, en de schouwpaden langs de sloten moeten toegankelijk blijven. Dit bracht dus toch weer veel extra werk voor onze knotters met zich mee. Het meest spectaculair was de schade door de val van drie heel grote, oude bomen op één plek, waarvan de wortelkluit van één van die drie een stuk uit de oever van één van de bospercelen trok. De kluit staat rechtop en is minstens twee-en-een-halve meter hoog. Misschien wel een mooie plek voor een ijsvogelnest? Voor die wand is door het omtrekken van de oever de sloot nu een stuk verbreed. |
UitgelichtAlle knotters werken enorm hard en zijn erg gemotiveerd. Toch denk ik dat zij het niet erg vinden als ik dit keer twee van hun collega’s wat extra in de schijnwerpers zet. Als eerste, die in feite de gehele oude houtkade heeft geadopteerd voor het betere zaagwerk. Daarnaast onderhoudt hij trouw ook nog de twee uitzichtheuvels rond De Wilck. Verder heeft hij dit seizoen het edele vlechtheggen-werk op het toegangspad naar Amalia in gang gezet. Bovendien houdt hij alweer heel wat jaren een paar stukjes in de bospercelen van de Kruiskade door consequent te maaien vrij van opschot, om daar luwe bosweitjes te creëren, om daarmee het insecten- en bloemenleven te bevorderen. Ten tweede Ria. Zij zorgt naast het vele knotwerk ook voor het onderhoud van Amalia. Na elke vrijdagknotochtend, als de rest zit uit te blazen, gaat zij met stoffer, bezem en emmer nog even naar de vogelhut om die zo nodig goed schoon te maken. Soms valt dat mee, maar soms ook erg tegen, zoals de keer dat een onverlaat onze hut als openbaar toilet had gebruikt en daarbij een ongewenst, geurend, bruin cadeautje had achtergelaten. |
mmmBeste knotter, ben je in dit verslag niet genoemd? Geen zorg, volgend jaarverslag ben jij misschien wel aan de beurt…. |
Waar is het eiland? |
Het mysterie van het verdwenen eilandOp de vogelplas in het Spookverlaatgebied liggen twee eilanden, een groot eiland en (vanuit de vogelhut Amalia gezien rechts daarvan) een kunstmatig gemaakt, drijvend eilandje. Hoewel, liggen? Leden van de vogelwerkgroep ontdekten deze zomer dat het drijvende eilandje was verdwenen. Hoe kon dat nou en waar was dat eiland gebleven? Het raadsel werd pas opgelost toen we het eiland onder het witte bruggetje terugvonden, helemaal aan het einde van de plas. Het was losgeslagen van de ankers. Met veel moeite is het eilandje achter de roeiboot weer teruggevaren naar zijn ligplaats, en opnieuw vastgemaakt. Dat was een zware klus voor Wijnand en Nico, want het eilandje is sterk begroeid en dus heel zwaar. Er staat zelfs een boompje op. Helaas sloeg het eilandje al snel daarna weer op drift, waarna de klus nogmaals moest worden herhaald. Nu ligt het eilandje weer stevig op zijn plek. De grauwe gans, die al jaren op het eilandje broedt, zal er blij mee zijn. Het is belangrijk dat het eiland weer op de juiste plek komt. |
Nog een keer?Daar is het eiland! |
Uitreiking van de “Gouden plons”Goed nieuws (maar toch ook een beetje jammer): de jury van de Gouden Plons heeft dit seizoen geen enkele nominatie ontvangen voor deze prestigieuze prijs. De wisseltrofee blijft daardoor ook komend knotjaar nog staan op de schoorsteenmantel bij. |
ContactVoor meer informatie over landschapsbeheer kunt u contact opnemen met bij geen gehoor kunt u ook met contact zoeken. |